Ben bu ülkenin önce bir çocuğu sonrasında bir yetişkini ve şimdilerde ise 30 yıllık bir geçmişi olan siyasetçisiyim.
Bu adanın insanıyım ve yıllarca canımı başımı ortaya koyarak gece gündüz demeden çalıştım. 
Ve halen çalışmaya devam etmekteyim...
Sevenim olduğu kadar sevmeyenim de var elbet. Fakat bugün yaşadığım bu hayal kırıklığı beni derinden üzdü. Yazlık olarak kullandığımız evimize bir hırsız girdi. 
Cana geleceğine mala gelsin, üzüldüm elbet, ülkemizin bu duruma düşmesine can ve mal güvenliğimizin olmayışına.. Ama beni en çok üzen bir diğer husus böyle bir durumda iken halkımızın bana karşı kustuğu nefret oldu. Biz ne zaman bu hale geldik? 
Karşıt görüşte olabilirsiniz, sevmeyebilirsiniz, tasvib etmeyebilirsiniz ama "oh olsun" demek ya da "içinde sen de olaydın da karşılaşsaydı hırsızla" demek nasıl bir vicdandır. Yani ben bu ülke için bir hiç şey yapmadım mı? Ben bu ülkenin bir vatandaşı değil miyim? 
Bu kadar nefret eder olduk birbirimizden, bu kadar mı uzaklaştı insanlık birbirinden, sırf görüşlerimiz uymaz diye ya da yaptıklarımı doğru bulmazsınız diye mi bu kadar öfke ya da gerçekten insanlık felaketlere karşı bu kadar duyarsız hale mi geldi? 
Yazık....

Editör: TE Bilisim